James ENSOR, 1899, Πορτρέτο του καλλιτέχνη περικυκλωμένο από μάσκες, Κομάκι, Μουσείο Τέχνης Μέναρντ. Θα μπορούσε άνετα να έχει δώσει φωτορεπορτάζ κομματικής καμαρίλας
Βρέθηκα αυτές τις μέρες ο δυστυχής σε ένα κομματικό ακροατήριο. Συμπτωματικά ήταν της ΝΔ, δεν αμφιβάλλω όμως καθόλου ότι τα ίδια γίνονται και σε κάμαρες άλλου χρωματικού ντεκόρ. Ένας φίλος προαλείφεται μάταια για υποψήφιος βουλευτής, έτοιμος να σύρει το κάρο, και ζήτησε να τον συνοδεύσουμε. Τόσο φριχτά είχα έτη πολλά να νιώσω.
Ομιλητής ένας άνευρος κουστουμάτος της εξουσίας. Ακροατές μια μακριά σειρά γνωστές φάτσες, λιγότερο κεφάτοι από άλλοτε, σκελετωμένα δίχως προσανατολισμό βλέμματα, μια αίθουσα χωρίς κανένα παλμό. Κι όταν άρχισε η ομιλία, το πέπλο μιας ξαναζεσταμένης θλίψης μας σκέπασε άρδην. Δεν χάσατε τίποτε απ΄τον παλαιοημερολογίτη του άμβωνος, τίποτε όμως, με δυο λόγια ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ. Οι έτσι, οι αλλιώς, οι πάντιοι, οι πήξε, οι δείξε. Ούτε ένα ψέλλισμα αυτοκριτικής, ούτε μια υποψία συγνώμης, ούτε ένα τόσο δα συννεφάκι κανπού να χαθεί στον ουρανό περί συνευθύνης.
Μασκαριλίκι με αρχή αλλά χωρίς κανένα τέλος. Απρόσωπες κατηγόριες, μαγγανείες και εξορκισμοί, ρόλοι για μετριότατους ηθοποιούς, ιατρός πανέτοιμος ο δικός σου να ιάνει (φτου κι απ΄την αρχή) πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Φακίρης και χαλίφης, σωτήρας και φωστήρας, ο Βούδας και ο Κούδας σε συσκευασία του ενός. Φώτα, σφογγοκωλάριοι, λογίδρια, μικροπρέπειες ποιος θα πρωτοκαθήσει για τις φωτογραφίες στο πλευρό του ινστρούχτορα, ποιος θα αγγίξει τη μπέρτα του σούπερμαν.
Ώσπου μάζεψα το παχουλό από την ανεκτική βολή σαρκίο μου, και σύρθηκα εκτός της αιθούσης, ντροπιασμένος. Βγήκα στη βροχή να ξεπλυθώ απ’ την οσμή του εσμού, με την ανάστροφη σκούπισα το κραγιόν των Ιούδων, πέταξα τη μάσκα της ευπρέπειας, και ούρλιαξα σαν αλεπουδίτσα αιωνίως πιασμένη στο δόκανο.
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΣ
Χαρτογράφος - Ιστολόγιο μελέτης και διασκεδαστικής ελευθερίας 